"Ik had niet naar de hulpdiensten moeten luisteren": de moeder van Esteban, een jongeman die stierf ondanks meerdere oproepen naar de hulpdiensten, getuigt

"Ik denk dat er altijd schuldgevoel zal zijn." Ruim zes maanden na de dood van haar 24-jarige zoon, en na meerdere vergeefse oproepen naar de hulpdiensten , legde Dorothée op maandag 25 augustus aan BFMTV uit dat ze "tot het uiterste" wilde gaan om antwoorden te krijgen.

Esteban Vermeersch, 24, overleed op 30 januari, 48 uur nadat hij voor het eerst de hulpdiensten had gebeld in het noodcentrum 15 in Le Mans, Sarthe. Hij stikte en vertelde dat hij maar half kon ademen en last had van pijn op de borst.

De hulpdiensten concludeerden dat het een spierprobleem was, dus werd er geen hulp gestuurd. Hetzelfde gebeurde de volgende dag, na een zeer zware nacht, en een tweede telefoontje van zijn moeder die "hem nog nooit zo had gezien".

Estebans moeder legde vandaag aan BFMTV uit wat voor "schuldgevoel" haar en haar twee 20-jarige dochters al die tijd hebben gekweld. "We geven onszelf de schuld dat we niet eerder hebben ingegrepen", legt ze uit.

"De reden waarom de hulpdiensten niet kwamen, was omdat ik niet genoeg had gezegd, omdat ik niet duidelijk genoeg was geweest", vertelde ze aan BFMTV, samen met Estebans zus, die ook aanwezig was op de dag van de tragedie.

Kort na de tweede noodoproep probeerde zijn moeder hem naar de spoedeisende hulp te brengen, maar dat lukte niet. "Toen hij het huis verliet, stortte hij in en kreeg een hartstilstand", zegt ze. Esteban stopte met ademen. Zijn moeder begon met reanimatie voordat ze uiteindelijk door de brandweer werd overgenomen. Na 50 minuten werd de jongeman overgebracht naar het ziekenhuis van Le Mans. Hij onderging een operatie, maar zonder resultaat. Hij overleed de volgende dag.

"Ik vroeg om het medisch rapport. Ik dacht dat ik de reanimatie niet goed had uitgevoerd," vraagt ​​Dorothée zich af. "Vanaf het eerste telefoontje had ik niet naar de hulpdiensten moeten luisteren, ik had naar mezelf moeten luisteren en hem naar de spoedeisende hulp moeten krijgen," klaagt ze.

Nu wil ze "de noodklok luiden" omdat "dit soort dingen niet mogen gebeuren". "Ik weet dat ze te weinig personeel hebben en dat de budgetten niet hetzelfde zijn, maar we hebben het nog steeds over het leven", benadrukt Estebans moeder.

De familie wil een klacht indienen wegens onvrijwillige doodslag tegen het ziekenhuis van Le Mans, dat niet heeft gereageerd op verschillende pogingen tot juridische bemiddeling. "We gaan tot het uiterste om ze hun fouten te laten erkennen. Het ziekenhuis heeft nooit gezegd: 'Ja, we hebben fouten gemaakt', en dat doet pijn," verzekert Dorothée. "Ik denk niet dat we verder kunnen zolang dit niet erkend wordt."